Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


Siwe niebo Hermonu milczy,
ponieważ twarze upadłych aniołów
ukryły się w mroku. Ośnieżone
szczyty pamiętają podbój giganta.

Mieli dużo imion. Nie wolno wymawiać,
kiedy, niegodni cywilizacji, ostrzą kły
i pazury. Na nich skupiony jest gniew
strażnika - przedwczesnego cienia.

Reszta, to dzieci chowane przez wilki;
bezbronne dłonie przechwyciły tajemnicę,
która znowu zmieni porządek świętej rzeki.

Czy zmieni - jestem naznaczona lękiem
Ilość odsłon: 1030

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

sierpień 15, 2019 23:33

mars: pożegnałam się z cytatem. I tak nie ocalę świata.

sierpień 14, 2019 23:36

Nagromadziłaś frazy i metafory, by w czytelniku wywołać niepokój. Dobry kierunek, też tak robię ;-) Trochę cytat mi haczy.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

sierpień 14, 2019 23:14

Leszku, wiersz można odczytać dosłownie, ale można dopasować do codziennej rzeczywistości. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam:)

sierpień 14, 2019 18:12

O Wzgórzach Golan wiedziałem od wielu lat, o górze Hermon i jej legendzie właśnie się dowiedziałem, to ciekawe i niebezpieczne miejsca, warto pisać i czytać
Pozdrawiam