Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

     drzewo korzeniami w niebie

     pod nim doświadczony stolik

     dwa krzesła w dojrzałym wieku

 

     zielone szkiełko i oko mędrca

     siedzimy wolni od smyczy

     mówisz, że jest pięknie

     no i takie tam banały

     zapuszczamy korzenie










Ilość odsłon: 2769

Komentarze

Konto usunięte

2-5

sierpień 25, 2019 00:37

No... to z heinekenem byłam powiedzmy blisko ;)
A serio i pierwotnie to chciałam tam sobie oczywiście zobaczyć kobitkę na tym drugim krześle a to "tylko" męska pogaducha bez słów prawie ale za to nie sucha...

sierpień 24, 2019 22:28

Ale tekst cały czas żyje..............

sierpień 24, 2019 22:20

Tak, teraz lepiej.

sierpień 24, 2019 22:15

Namawiał, namawiał, i namówił

sierpień 24, 2019 22:13

Ale to "ech, rozmarzyłem się" wytnij. Jest po nic, bez tego zostanie ładny otwarty obraz, a tutaj tak banalnie domykasz. Może dlatego ironii się dopatrywałem.

sierpień 24, 2019 22:10

Może dlatego napisałem o starości jak z reklam, bo ostatnio chodził mi ten temat po głowie, żeby coś o tym napisać, że tak naiwnie i optymistycznie przedstawia się starość.

sierpień 24, 2019 22:08

To w takim razie wyciąłbym to "ech, rozmarzyłem się", wydaje mi się zbędne, zbytnio to banalizuje.

sierpień 24, 2019 22:05

No to nie trafiłem. Tak mi się ze starością skojarzyło. Albo starzeniem się. Czyli po prostu nostalgia i marzenie. Ok. Szukałem po prostu drugiego dna.

sierpień 24, 2019 21:54

A dlaczego od razu starość, przecież same krzesła są w wieku dojrzałym czytaj średnim... A co z urokiem wypicia kielicha przez dwóch kumpli?

sierpień 24, 2019 21:43

Ja to czytam ironicznie, taka wizja starości jak w reklamach, nie mająca nic wspólnego z prawdą. To: ech, rozmarzyłem się jest raczej przewrotne, wg. mnie.