Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Lena Pelowska

Pustka

Ruszyć się z domu
Zastygnąć we wnętrzu
Pęknąć w drodze

Mój umysł poszukuje pustki
A kiedy ją odnajduje
Nowo poznana
Staje się zazdrosna
O mężczyznę kobietę
I dziecko
Zwłaszcza o dziecko

Co dzień
Potrzebuje mnie bardziej
Przestają jej wystarczać
Listy napisane piórem
Książki z szarymi zakładkami
A także biel suszonych
Przed zmierzchem prześcieradeł

I cisza sierpniowej nocy
Dlatego staję na środku
Spokoju i mówię
Od teraz jestem twoja
Pustko

Ilość odsłon: 2341

Komentarze

Lena Pelowska

2-52-5

sierpień 27, 2019 09:32

Bardzo dziękuję za Twoją wyważoną refleksję. To podchwytliwy temat, pustka. Pozdrawiam serdecznie

Konto usunięte

2-32-32-32-3

sierpień 27, 2019 09:22

Dzień dobry Leno. Dziękuję za zaproszenie do refleksji. Czy umysł poszukujący pustki może ją odnaleźć? Według mnie nie. Ale jest podstępny i próbuje wcisnąć się wszędzie. W wierszu najbardziej podoba mi się początek i koniec. Pierwsze trzy wersy i ostatnie cztery, tę skróconą wersję sobie, zabieram. Miłego dnia.