Zacny wiersz,a tą przeróbkę Dawida , kupuję w całości. Miło, miło , a jutro może miłość.

...a ja tak:

następny wiersz będzie o szczęściu - obiecuję
smutek nie może trwać długo
nudzi najbardziej oddanych przyjaciół

napiszę o szczęściu które napotkam za rogiem  
lawinę światła zaciężne wojska jabłonek
widok z wierzchołków  wzgórz 

będą tam ludzie z dawnych lat
powiedzą że zawsze mnie kochali
że byłam gwiazdą na ich niebie
aż niebo zawiśnie miękko pod głową namacalnie

martwi mnie to że się nie martwię o jutro
czy będzie komu mnie objąć
usta zamknąć ustami 


......np. "ze szczytu wzgórz" nie brzmi
__poza tym to błąd stylistyczny
...i jeszcze interpunkcja - albo konsekwentnie, albo zrezygnować w ogóle

Warty korekt, bo materia zacna!

Pozdrawiam

.

wcześniejsza wersja bez ostatniej strofy jest napisana jak dla mnie poetycko

pozdrawiam

podoba mi się, zatrzymałaś Leno, a ta fraza: "czasem martwi mnie to, że się nie martwię..." jest super. Mi osobiście ten fragment bardziej podoba się w wersji z przeniesieniem "jutra" do następnej linijki, ale to tylko moje "widzimisię". Pozdrawiam :)

Dziękuję za radę! Pozdrawiam

zła wersyfikacja! a szkoda, bo dobry wiersz :(

po co łamać frazy? pełnym zdaniem!

Mimo wszystko smutno...perełka się przyzwyczaiłem do stanu którego ...nie chciała? Jak wysoka jest więc cena jej szczęścia skoro musi coś odrzucić...

Ładny wiersz. Fragment o jabłoniach jest bardzo poetycki a o martwieniu się...bliski...

Pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz Leno. Mnie tam nie martwi namacalna końcówka. Jest emocjonalna, subtelna, taka kobieca. Czuję ją. Martwi mnie natomiast coś innego, mianowicie wers
"byłam gwiazdą na ich niebie" w tym wierszu, to jest jak rysa na szkle, sorki. Według mnie skaleczyłaś w tym miejscu ten wyjątkowo klimatyczny utwór. Pozdrawiam.

Robisz oczko do czytelnika i to działa ;-) Końcówka trochę zbyt 'namacalna'.

To wiersz o nadziei a nadzieja jest matką...
Pozdrawiam