x l a x

canzona z ogrodu dobra i zła

stworzyliśmy sad do niczego

nie podobny, w ścięty buk

zaplątał się wąż ogrodowy

nasze serce to rajska jabłoń

zerwaliśmy - pamiętasz to

nie nabierzesz rumieńców

zmyj po mnie linie papilarne

nasze serce to rajska jabłoń

gdybyś tak weszła nieubrana

wyciągnęła rękę z owocem

znów przyjmę cię bez obawy

tak bez serca

Ilość odsłon: 3349

← Poprzednia 1 2 3 4 Następna →

Słowianin

2-4

grudzień 20, 2019 00:47

Widzę, że jesteś bardzo romantyczny.

Konto usunięte

2-5

grudzień 19, 2019 21:52

Wcielaj się częściej :)

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 19, 2019 21:47

Dzięki Anita. Tak mi się kiedyś napisało jako wcielenie Don Kichote;-)))

Konto usunięte

2-5

grudzień 19, 2019 21:45

Mężczyzna gotów na kolejne wygnania z raju. Imponujące

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 19, 2019 21:44

Ja na szczęście nie muszę mieć swoich mistrzów - potrafię myśleć i tworzyć samodzielnie ;-)

Konto usunięte

2-5

grudzień 19, 2019 21:44

O, ładne takie, miłe te słowa...

Słowianin

2-4

grudzień 19, 2019 21:42

Widzę, że nie posiadasz wiedzy na temat korzeni pierwszej poezji. Choćby takie postaci jak Miron Bialoszewski czy Tymoteusz Karpowicz.

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 19, 2019 13:15

A jacyż to Mistrzowie?

Słowianin

2-4

grudzień 19, 2019 12:40

Aby uprawiać źródłową poezję, czyli taką jaką ja uprawiam, wzorem swoich mistrzów, należy zapomnieć o stylizacjach i pisaniu z intencją napisania czegoś ładnego albo nawet pięknego, kunsztownego.
Jest tylko praca nad językiem. Wszystko inne ma charakter wtórny i jest nieautentyczne.

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 19, 2019 12:34

Canzona ma to do siebie, że wymusza stylizację i powtórzenia. Proste?

← Poprzednia 1 2 3 4 Następna →