Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

MW

Chwasty



rośniemy wszędzie
kruszymy betonowe płyty
rozsiadamy się na liniach pęknięć
jak ptaki na przewodach

żyjemy własnym życiem
łatwo zapuszczamy korzenie
obok ludzkich ścieżek

nie boimy się wypaczeń
patrzymy w niebo
z perspektywy śmietnika
Ilość odsłon: 882

Komentarze

MW

2-4

luty 18, 2020 01:19

Mgło i Patryku, dziękuję za wizytę i słowo pod tekstem :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

luty 03, 2020 11:08

Ja już gdzieś ten wiersz czytałam
Takich tekstów się nie zapomina
Z przyjemnością

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

luty 03, 2020 11:08

Ja już gdzieś ten wiersz czytałam
Takich tekstów się nie zapomina
Z przyjemnością

Blu

2-4

luty 03, 2020 09:51

Krótkie i mocne, już pierwsze słowa, no i ta puenta. Podoba mi się, niekoniecznie taka perspektywa, ale wiersz na pewno. Możnaby z tego krótkiego wiersza wyjść choćby o, do analizy - Cywilizacja XX wieku, jako klęska czy triumf człowieka...