Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Mama ziemia mnie nie pogania
ostatnio jest między nami lepiej
dogadujemy się nie jemy mięsa
już od dawna
teraz nabiał solą w oku
trochę się boimy ale tyle stworzeń
trzyma za nas kciuki.

Mama ziemia daje mi czas
napracowałam się teraz odpoczywam
kontempluję posty nieprzyjaciół
w przerwie na kawę internet szepcze:
jest później niż myślisz
dobrze, dobrze
już prawie kończę.
Ilość odsłon: 1862

Komentarze

styczeń 17, 2020 18:13

Mogłoby też być po 10. i po 11.
Może tak nawet lepiej?

styczeń 17, 2020 18:11

Ciekawy pomysł.
A gdyby dać odbiorcy trochę oddechu, a wierszowi światła poprzez wydzielenie strof? Na przykład po 9.wersie i potem po 11.?
Pozdrawiam :)

styczeń 17, 2020 13:43

dzieki!

styczeń 17, 2020 13:35

tyle stworzeń
trzyma za nas kciuki - podoba mi się ta ironia.

styczeń 17, 2020 13:33

Fajnie. Pozdrawiam.