Ada
Dwugłos
Nie uciekaj od życia, nie uciekaj,
chociaż wszędzie ta sama pustka.
Możesz dojrzewać
we własnych barwach. Uwierz.
Cichy szelest liści bywa radosny.
Nie poszukuj. Będę w wierszach,
tych nienapisanych. Zabrakło słowa,
by obudzić siostry: tęsknotę i czułość.
Ukryte w warkoczu Bereniki, czekają
wylęknione. Nic się nie dzieje
- tylko chłód zagościł.
Ilość odsłon: 2240
Komentarze
Mister D.
luty 06, 2020 23:27
Czytelnik nie musi mieć racji :)
Ada
luty 06, 2020 17:21
Pasja,
Było tak: Zabrakło neuronów,
by obudzić siostry: tęsknotę i czułość.
Posłuchałam rady czytelników i zmieniłam. Pozdrawiam:)
Konto usunięte
luty 06, 2020 08:45
co z neuronami? ja się pytam, gdzie neurony? i jeszcze prośba, pisz częściej :)
Blu
luty 03, 2020 10:13
Najpiękniejsze wiersze to te nie napisane, fakt, ale by żyć potrzebna jest radość w szeleście liścia, kilka cennych słów, a nawet czynów.
Mister D.
luty 02, 2020 15:50
Nie wątpię nawet. Jedyne co mi przeszkadzało to faktycznie te neurony, jakoś nie siedziały. Resztę Ty wiesz najlepiej.
Ada
luty 02, 2020 12:10
Paweł - smak wiersza mi nieobcy. Pozdrawiam
Ada
luty 02, 2020 12:08
xlax- przećwiczę w WordPadzie
Ada
luty 02, 2020 12:06
Mgła - dziękuję
jadziamimowszystko - miło mi.
Mister D.
luty 02, 2020 11:53
Bardzo fajny wiersz, brzmi w nim wiarygodny głos, a nawet dwu - :) Pozdrawiam.
x l a x
luty 02, 2020 11:27
oczywiście wersyfikację trzeba byłoby zweryfikować