Marku, wiem że nie Smoleń był pierwszy (choć nie wiedziałam że chór) ale mi się to zawsze z nim kojarzy. Co do tekstu, przeca wiem że nie o piosenki chodzi:) ale tak wszyscy śpiewająco zaczęli to się dołączyłam;)

No właśnie, co autor miał na myśli pisząc "oset gruby i cięty...". Cześć Januszu

bo kocham to miasto gdzie Hitler i Stalin zrobili co swoje wiosna spalinami oddycha)))ciekawy tekst co autor miał na myśli )):- zdrowia Marek

Nie prosto z - przybyłam tam za młodu, pobyłam pół życia, a teraz wróciłam do swojej wioski :)
Podobały mi się te ugory buraków, bo widziałam obrazki, które opisałam. Dopiero w drugiej kolejności pomyślałam o innych burakach ;) Pozdrówki :)

Trochę finezji nie zawadzi, a wiersz i tak o nie rodowitych Warszawiakach. Dzięki Anito za ciekawostki prosto ze stolycy :-)

To był dobry, mocny akcent tego wiersza, jak przytupnięcie w ludowym tańcu. A z folkloru jazzu nie zrobisz ;)
Miłego dzionka :)

Dlatego wieśmaki i wieśniary odnajdują się tam very well ;)

"jestem najprawdziwszą w świecie wieśniarą,
z burzą maków w potarganych włosach,
ze ścierniskiem pod bosymi stopami...",

żeby nie było :)

Buraki były dobre i na miejscu. Miały dwa znaczenia, co łagodziło dosadność. Jeszcze niedawno Wawer był w większości terenem rolniczym i właśnie buraków rosło tam najwięcej. Wola słynęła wręcz z ogromnego pola kapusty przy Lazurowej, nad którym widać było na pierwszym planie blokowisko, a za nim Pałac Kultury. A na mieszkańców Pragi Południe, których samochody mają rejestracje "WF", mówiło się Warsiawa Frukty, bo to kojarzyło się z polami, szklarniami i sadami.

Tetu, tak po prawdzie to "niech się mury pną do góry" śpiewał chór Czejanda, a Smoleń pojechał po tym... A tak właściwie, to nie chodzi o piosenki, a wiesz, o co...
jadzia..., masz rację z tą dosłownością buraków, ale jak tu dowalić dosadnie i czytelnie... Myślę nad tym. Dzięki za pochylenie się nad textem ;-)

Dla mnie to publicystyka namaszczona wierszem i ta dosłowność z polem buraków...sztampa proszę pana :)

"lecz jeśli warszawa to sen
znaczy że kobranocka była dobra
stare kołysanki nie giną"
to jest piękny początek wiersza, jak dla mnie :)

....a w głowie "warszawa" Muńka Staszczyka....pozdrawiam :)