pierwotna wersja w komentarzu cenniejsza

a ja dziś w odpowiedzi:

boję się tak bardzo
że nie boję się wcale

nie chcę cię stracić
na mgnienie słowa
przez głupie żachnięcie
ani tak całkiem

zamarzam gdy o tym myślę
zapadam się i zmieniam
mówią że jestem silna
a mnie po prostu nie ma

dobrej nocy

A tu już wyszła grafomania. Pisanie na siłę i tylko o jednym.

znów
uciekła-ś jak sprężyna
z otwartego długopisu

szukam cię od początku
zaczynając
dłońmi dotykać
zardzewiałych wskazówek


pamiętam ogród słów
zieleni się prawda
dwa kamienie po środku...

szukam cię kochanie
w bezimiennym świecie
na nowo
układając domino z chwil

Zachowaj pierwotną wersję, plis, np. w komentarzu.

dziękuję za komentarz
postaram się coś zmienić w wierszu

pozdrawiam

Witaj!

Od razu reaguje, bo nie podoba mi się to:

dłońmi dotykać
zardzewiałych wskazówek

Może "zardzewiałe wskazówki"

Odnoszę pewne wrażenie?!
Coś mi tu nie pasuje....

Pozdrawiam