Masz pomysł na wiersz. Masz w tym wierszu coś, co mnie ujęło - prostota. Bez silenia się na poezję, bez tej miazgi, którą rzygam.

Czy nie nadałby się do cyklu #kobieta?
Tytuł w trąbkę.
A i całość niczego sobie, niczym klątwa Szeptunki...

Według mnie, genialne: tu wierszy o miłości
nie wysiewa się z rękawa
rosną same jak mięta i poziomki.
Potem tylko lepiej.
Prosto, tak jak być powinno.
Pozdrawiam

Dziękuję Chrabio Szans, myślę że zrzuciłam tu nie tylko sukienkę, zrzuciłam maskę....pozdrawiam :)

No!!

To może czas najwyższy, poddać się ascendecji-:))
Zrzucić sukienkę z ciała, i pokazać - że mamy kości i żuchwy -:))
Treść do mnie trafiła - a mój komentarz ( mam nadzieję, że sie nie gniewasz -:) )
Całość okolona w wielkie emocje powiązane z wiarą...

Pozdrawiam