Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

w krajobrazie wspomnień
wróć do mnie
portretem niezamazanym
akrylowym zachodem słońca

wróć do mnie
w pamięci słowa
nie uciekaj więcej

tęsknie do nieba
niedoścignionego
z Twoich ramion
wierszem uplecionego
dziś
zabliźnionym sercem
Ilość odsłon: 812

Komentarze

kwiecień 21, 2020 23:27

"zabliźnionym sercem" - ino to mi się podoba

pozdrawiam

marzec 27, 2020 08:00

Brzmi nudno i tak jakby pisała go rozchwiana emocjonalnie nastolatka.

marzec 21, 2020 23:07

O, bosze. Motylku, odleciałeś. Toż to gniot pseudopołetycki. "krajobrazie wspomnień" - paskudna dopełniaczówka; "tęsknie" - błąd, a właściwie wielbłąd; na koniec koturnowe "zabliźnione serce"; papeteryjne "Twoich"... Nie jest dobrze

marzec 21, 2020 22:51

Witaj!

Ta cała, Twoja treść kojarzy mi się ze znaczkiem pocztowym - szczególnej wagi.
Pod lupą (czasami), przygląda się peelka wspomnieniom.
Treść fajna
Pozdrawiam

marzec 21, 2020 22:09

(...)
wróć do mnie portretem niezamazanym
akrylowym zachodem słońca

<>

tęskni(ę) do nieba (...)
z (t)woich ramion wierszem (...)
dziś zabliźnionym (...)

<wróć do mnie w pamięci słowa
nie uciekaj więcej>



"wróć do mnie portretem niezamazanym
akrylowym zachodem słońca

tęsknię do nieba
z twoich ramion dziś zabliźnionym
wierszem

wróć do mnie w pamięci słowa
nie uciekaj więcej"

marzec 20, 2020 11:31

Nie przemawia do mnie głównie ze względu na utarte metafory:

"krajobraz wspomnień", "nieba niedoścignionego".

Pozdro

marzec 18, 2020 17:24

Cześć Motyl, dla mnie za dużo poezji w poezji.....mogłoby być prościej....oczywiście kwestia gustu....bo temat bardzo liryczny

wróć do mnie
na niebie akrylowy zachód słońca
wróć

słowa uciekają z pamięci
ty nigdy więcej

tęsknię
do twoich ramion

tyle sobie wyłuskałam, pozdrawiam :)

Konto usunięte

2-5

marzec 18, 2020 11:16

ładne. pozdrawiam, Motylku