Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Ada

Gorzka wiosna

Nigdy nie poznam
wszystkich gałązek na drzewie.
Zatrzymuję wzrok na pierwszych
kwiatach i odmierzam czarny czas.

Wciąż oczekuję małego cudu,
ale powietrze przerzedza się.
Niedobrze - szepty wypełniły dom.

Moje buty stoją przy drzwiach.
Są bezbronne jak dwa śpiące kotki.
Zabrakło ciepłego deszczu,

aby dojrzeć ponownie

Ilość odsłon: 939

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

marzec 25, 2020 22:42

Chrabio szans,
Uległam namowom i poprawiłam.

2-5

marzec 25, 2020 00:33

Witaj!
Pierwsza strofka zapowiadała się ciekawie!?
Jednak inwersja w drugiej spowodowała małe zamieszanie w całości
"Niedobrze. Wielkie krople
wypełniły dom - świat płacze."

( to tak, po mojemu)
To jest taka ckliwa treść, wiesz?

Pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

marzec 24, 2020 20:52

mi też jest szkoda moich butów - są takie niepotrzebne, biedne, że czasem chodzę w nich sobie po mieszkaniu. pozdrawiam

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

marzec 22, 2020 19:32

No nie wiem, bo tak na szybko - spod dużego palca.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

marzec 21, 2020 23:41

Końcówka o dojrzewających butach nie zachwyca. Treść mocno wysilona - jakbyś chciała, a nie mogła - i właśnie to wyszło... ;-)