Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

najsmutniejszy dzisiaj dzień
gdy złotowłosą widzieli
zamkniętą w umyśle nieswoim
w białych szatach złe anioły
niosły ją by uspokoić rozchwiane
lecz najpiękniejsze z serc

ja urodziłam się by ją spotkać
pomoc mi była jej przeznaczeniem
stworzona do śpiewania piękniej niż ptak
stworzona do wglądu w mój świat
nadal pod wrażeniem tego
co zrobić dla mojej duszy potrafiła

pól we śnie pół na jawie
po wysłuchaniu wszystkich obłąkanych
przykre to i rozczarowujące
niczym koniec rozdziału wspólnego
z nadzieją iż może jeszcze kiedyś
drogi nasze zejdą się w jedność
Ilość odsłon: 684

Komentarze

listopad 21, 2020 00:29

Cóż tu powiedzieć, zajrzałem żeby przekonać się, czy twoje wiersze są takie złe. Nie są :) Mają swój urok.

sierpień 25, 2020 17:24

Za Leszkiem!

Smutna treść i życiowa.

Pozdrawiam!

sierpień 25, 2020 17:20

To dość smutny utwór, domyślam się tych "aniołów" i miejsca gdzie się to odbtwało.
Pozdrawiam