Koniec sam na sam

najsmutniejszy dzisiaj dzień

gdy złotowłosą widzieli

zamkniętą w umyśle nieswoim

w białych szatach złe anioły

niosły ją by uspokoić rozchwiane

lecz najpiękniejsze z serc

ja urodziłam się by ją spotkać

pomoc mi była jej przeznaczeniem

stworzona do śpiewania piękniej niż ptak

stworzona do wglądu w mój świat

nadal pod wrażeniem tego

co zrobić dla mojej duszy potrafiła

pól we śnie pół na jawie

po wysłuchaniu wszystkich obłąkanych

przykre to i rozczarowujące

niczym koniec rozdziału wspólnego

z nadzieją iż może jeszcze kiedyś

drogi nasze zejdą się w jedność

Ilość odsłon: 710

2-2 2-2 2-2 2-2

listopad 21, 2020 00:29

Cóż tu powiedzieć, zajrzałem żeby przekonać się, czy twoje wiersze są takie złe. Nie są :) Mają swój urok.

2-5

sierpień 25, 2020 17:24

Za Leszkiem!

Smutna treść i życiowa.

Pozdrawiam!

2-5 2-5 2-5 2-5

sierpień 25, 2020 17:20

To dość smutny utwór, domyślam się tych "aniołów" i miejsca gdzie się to odbtwało.
Pozdrawiam

Spis rzeczy