Też o nich pisałem, ale nie mogę się wstrętu pozbyć, jak byłem dzieckiem to obudziła mnie wielka mucha które siedziała mi na ustach, może to przez to.

Dziękuję za komentarz. Nie czuję wstrętu na widok much. Czasami coś o nich piszę. Na przykład:

łysy i mucha

niemal puste wzgórze,
prawie łysy człowiek,
tu i ówdzie włos,
gdzieniegdzie jałowiec

przelatuje mucha,
myśli: gładki placyk,
w sam raz na mój spacer,
ląduje na glacy

receptory w skórze
wnet czują odnóża
więc bezwłosy człowiek
wali się po głowie

lecz nie myśl, że ty,
owłosiony zuchu,
nie staniesz się nigdy
ofiarą odruchu

Fajny, zwłaszcza, że o muchach, a są to owady, których się aż do przesady brzydzę, zwłaszcza tych dużych, potrafię się porzygać, kiedy widzę muchy, serio, nawet chciałem o tym napisać, żeby jakoś to oswoić, kiedy ostatnio zobaczyłem dwie muchy na balkonie jak kopulowały... porzygałem się, nie cierpię tych owadów, mimo to, dopóki nie przeginają, staram się ich nie zabijać. Ale oswajanie w moim przypadku chyba nic nie da, bo nawet je malowałem, a i tak dalej czasem wymiotuję kiedy je widzę...