Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


     zasapane meble

     pusty fotel na kołach

     książki prężą się do apelu

 

     minuta Ciszy

     ciągnie się w nieskończoność

     brak salonu w lustrze

 

     zgrzyt klucza w Zamku

 

                                    Januszowi Szuberowi


Ilość odsłon: 1444

Komentarze

listopad 07, 2020 19:57

tetu, masz rację z oceną postaci Pana Janusza - miał zawsze wyważone oceny rzeczywistości. Co do salonu, to zrobił on na mnie wrażenie i dlatego go zamieściłem, nie przypuszczając, że to będzie zauważone. A tu masz, wyłapałaś moją metaforyczną figurę i za to dziękuję. Taki czytelnik to skarb:-)

listopad 07, 2020 14:19


Tak, przykro i żal. Lubiłam czytałać wywiady z Panem Januszem zamieszczane w Tygodniku Powszechnym. Były bardzo ciekawe, potrafił uśmiechnąć. Zawsze z dystansem do siebie i za szacunkiem do człowieka. Szkoda.
Wracając do wiersza, jest tutaj jeden wers, który wnosi niesamowitą głębię.

"brak salonu w lustrze"

niezwykle wymowna fraza. Oddaje nie tylko ogromne poczucie straty, ale uzmysławia pustkę, straszną pustkę, po kimś, kto wypełniał całym sobą to co wokół. Niezwykła, aura, o ile słowo niezwykła jest tutaj na miejscu.
Dziś po drugiej stronie lustra jest ktoś, kto być może z równie wielkim smutkiem patrzy na ten pusty salon w którym nie ma nas, bo z kimże mu teraz rozmawiać? W miejscu tego wersu mam mnóstwo przemyśleń. Takie lustrzane odbicie salonu, a w zasadzie jego brak świetnie oddziałuje na wyobraźnię i stawia gdzieś pomiędzy dwie strony - żywych i tych co odeszli. Pozdrawiam.

listopad 06, 2020 17:18

Miło mi, aczkolwiek jest wiele innych... ;-)

listopad 04, 2020 22:26

To Twój najpiękniejszy wiersz.
imho.

listopad 04, 2020 10:27

Dziękuję Wam za dobre słowo.

listopad 04, 2020 07:22

Z wiersza wydobywa się pustka i niemoc. Bardzo. Pamięć jest ważna. Pewnie Januszowi miło po tym wierszu.

listopad 03, 2020 22:09

Nie zawsze dużo to dobrze, czasami mało, mówi dużo. Prawdopodobnie Autor mówi jeszcze między wersami,
to się nazywa tęsknota i żal, i że już nic nie będzie tak jak było

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-22-2

listopad 03, 2020 21:50

(to o wierszach w linku)

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-22-2

listopad 03, 2020 21:49

zachwyt naturą i pełne zrozumienie dla wszystkiego, co ludzkie. ładne, ciepłe.

dzięki

listopad 02, 2020 21:42

Próbka wierszy w linku: http://www.smj.jaroslaw.pl/konkursy/42-wiersze-jacka-napiorkowskiego