Jeżeli spotykam ludzi, którzy w jakiś sposób mnie deprymują albo nie mam z nimi wspólnego mianownika, staram się myśleć o wszystkim, tylko nie o nich. O tym właśnie jest ten wiersz. :) Dziękuję.

Zastanawiałam się nad dziwnymi znakami diakrytycznymi, myślałam że ma to cos wspólnego ze stylizacją językową (vide tytuł). A może tylko na moim kompie rozjeżdża się czcionka. He.
Może to zboczone, a już na pewno anankastyczne, ale staram się zawsze dopatrywać głębszego sensu, słowo "przypadek" nie istnieje w moim słowniku.
---------Przepraszam za przydługą dygresję, korzę się i rozcieram popiół we włosach------------------
Wiersz bardzo hermetyczny, jednak otwarty na interpretacje - nie zamierzam silić się na intelektualizm, bo poezja to nie nauka ścisła, więc nadęte hipotezy precz, sio.
Znam kogoś, kto podobnie obrazuje frazy czy też frazuje obrazy. I to komplement, mimo że prywatnie tej osoby nie lubię. Szanuję i cenię - owszem. Ale dystans nie pozwala na sympatię.
W każdym razie...
Jaram się.

Oj Leszek :) :) rozbawiłeś mnie. Chciałbyś wiedzieć, kim jest ta wiadoma osoba? :) To robotnik budowlany z Polski :) ledwo go znam :) Roztaczał przede mną wizje pracy w hotelu u jego pracodawcy. Cóż mogłabym ciekawego robić w takim niemieckim pensjonacie? :)
Hm... opcji jest wiele. :)

Jest treść, ukierunkowana do wiadomej osoby, ale wszystko ok.

Paweł D. to miłe. Dziękuję :)

profesjonalny komentarz, dziękuję :) miło że ktoś czyta :) i jeszcze ocenia

Trochę niezręczne łamanie wersów, ale ogólnie spisane bezpretensjonalnie i z wyczuciem konsekwencji przekazu.

I tu też mi się podoba.