Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

postawili na tobie krzyżyk

przez noc synku będę cię wiózł

córeczko z grudką gliny pod główką

 

wcale nie urodzinową świeczkę zapalę

rozpłynie się wytopi w użyczonym cieple

a tobie zimno

gdy tak patrzę przez lustro

już nie wiem

 

po kim ta żałoba

komu pomnik stawiają synku

gdzieś po wybojach będę cię wiózł córeczko

i bedą uciekać z nas sny

jak spod nóg droga

 

zamiast kołysanki

zgrzyt zazębiających się krzyżowych ramion

terkot kół

w szorstkiej pieszczocie

nadzieja i zguba

Ilość odsłon: 462

Komentarze

lipiec 23, 2021 18:50

✿✿✿✿

czerwiec 20, 2021 14:35

A mi to przypomina przede wszystkim M. Konopnicką :(

czerwiec 16, 2021 01:02

Mi się podoba, nawet bardziej niż Wózek Hasiora, choć bardzo go lubię, ale akurat ta jego praca najmniej do mnie trafia. Wiersz mi się podoba, choć mam wrażenie, że gdzieś w połowie trochę zgrzyta, ale może to kółka.

czerwiec 15, 2021 22:10

Hasior wykorzystywał w swojej twórczości ekspresję żywiołów...wiatru, ognia, wody, a także ziemi.
O ile mnie pamięć nie myli "Wózek" był poświęcony dzieciom Zamojszczyzny.
Twórca nie zawsze zrozumiały dla odbiorcy, ale zawsze inspirujący.
Tak jak Ciebie zainspirował do napisania tego wiersza, dobrego wiersza.

czerwiec 15, 2021 21:06

Ciężko się ustosunkować, bo nie czytałem. Motywy biednych dzieci, śmierci, poniewierki etc. zgrane i żerują na empatii zbyt wyraźnie/nachalnie