Afrodyta
Tajemnica istnienia
oczy dziecka bez
zakłopotania
odbijają kryształową duszę
nieadekwatny śmiech roznosi
ufność bez pytań i granic
złość w najczystszej postaci
komunikuje naturalność
świat podejdzie bez zapowiedzi
cichutko zgarnie (swoje) fanty
rozbierze je na części
i zamieni na żetony
ale to będzie potem
na razie trwa teraz
a teraz jest wieczne
Ilość odsłon: 1380
Komentarze
Afrodyta
lipiec 22, 2021 09:09
Leszku, dziękuję za obecność i Twoje refleksje, pozdrawiam.
Afrodyta
lipiec 22, 2021 09:06
Mithril, faktycznie, nic. Dziękuję za odwiedziny.
Afrodyta
lipiec 22, 2021 09:05
Hermenegildo, dziękuję za wizytę i również serdecznie pozdrawiam.
Afrodyta
lipiec 22, 2021 09:04
Ilczukczuk, piszesz "boję się o przyszłość". Oczywiście możesz, Twój wybór. Tylko, czy warto, skoro przyszłość to coś, czego jeszcze nie ma. Zawsze jest wyłącznie teraz. Ot i cała tajemnica. Dziękuję za odwiedziny.
Leszek.J
lipiec 21, 2021 19:58
Dla mnie ten wierz jest jakoś bliski.
Też lubię rozpatrywać wędrówkę przez życie, jej wyniki i skutki.
Pozdrawiam
Mithril
lipiec 21, 2021 16:53
...nictu
Konto usunięte
lipiec 21, 2021 15:55
Czytałam już ten wiersz na innym portalu.
Nie porwał mnie, autorkę serdecznie pozdrawiam :)
Ilczukczuk
lipiec 21, 2021 15:38
Po przeczytaniu myślę, że to "teraz" trwało zdecydowanie za długo, a dowiedziałem się, że będzie trwało wiecznie. Boję się o przyszłość, bo tajemnica istnienia nie została rozwikłana.
Afrodyta
lipiec 21, 2021 10:18
Gudmundur, pisząc świat, chciałam wskazać raczej na ludzi go tworzących niż życie samo w sobie. To oczywiście moja wizja, niezobowiązująca. Dziękuję za odwiedziny, pochylenie się nad moim tekstem i wypowiedziane refleksje. Życzę dobrego dnia i pozdrawiam serdecznie.
Gudmundur
lipiec 21, 2021 00:34
Witaj!
Wiersz jest ok.
Ale dlaczego " Świat" a nie " życie " ?
Każdy cżłowiek rodzi się z czystą kartą; a doświadzenia poźniejszego życja, koloryrują ją.
Faktem jest, że życie! Rozbiera części na żetony.
A który wybierze nam los - wrzuca z automatu w nasze instnienie.
Pozdrowienia