Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Lena Pelowska

powrót Drawer

z moich włosów porozsypywanych wokół
utkała się historia wspólnego życia
od sianokosów w polu spokoju zimnego morza
po wieczory w zadumie nad taflą jeziora

słońce za nami chodzi niczym pies
zakochało się w mokrych włosach oczach 
smagłych ramionach i w dziecku
skaczącym jak pchła między nami

są morza traw pola kukurydzy
brak tchu na wietrznych wydmach
jest czas który staje w miejscu
i wyczekuje powrotu
Ilość odsłon: 4130

Komentarze

Lena Pelowska

2-52-5

maj 06, 2017 14:25

Nie wiedziałam, że to może poruszyć... Myślałam, że takie pisanie o trawkach i tafli jeziora jest zbyt ckliwe.

Dziękuję, za te komentarze.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

maj 06, 2017 14:14

Ech, rozmarzyłem się. "Mocny" tekst, który nie jest ani o źle, ani o przemocy, śmierci itp. Nie jest wulgarny.
To są "mocne" wiersze. Poruszają.
Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 06, 2017 12:22

Piękne tło, do pięknej historii.
Podoba się.
pozdrawiam:)

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

maj 06, 2017 11:30

:)

Lena Pelowska

2-52-5

maj 06, 2017 11:27

Też tak sądzę. :) Haiku pomaga to zrozumieć. Dziękuję raz jeszcze.

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

maj 06, 2017 11:23

Leno, nie ma sprawy, w naturze jest dużo mądrości, nawet sądzę, że jest w niej sam Bóg. Pozdro! :)

Lena Pelowska

2-52-5

maj 06, 2017 11:18

Och, dziękuję Ci bardzo... to nie jest jakiś mądry wiersz, ale właśnie sama natura, która okazała się być dla mnie ważniejsza niż myślałam. Pozdrawiam serdecznie!

Justyna Babiarz

2-32-32-32-32-3

maj 06, 2017 10:49

Zakochałam się w tym miłosnym i sielskim wierszu :) Natura - pięknie opisana, to niestety rzadkie we współczesnej literaturze. Może za mało oglądamy słońca? :) Pozdrawiam ciepło :)