Dziękuję. :)

wiesz, Leno, nie wiem czemu, ale podeszłam do Twojego wiersza jak do opowiadania, którego zakończenia byłam zbyt ciekawa i przeczytałam od trzeciej zwrotki do pierwszej. i powiem Ci, że też było fajnie :) pozdrawiam :)

Posiedziałam sobie tu trochę
i zrobiło mi się tak... miło
odchodzę usatysfakcjonowana

Pozdrawiam :)

Ładny wiersz. Liryka się sączy, przelewa miedzy metaforami i tworzy klimat. Brawo.

Tak wiem, już wcześniej zauważyłam, że masz poczucie misji. :) Dzieki za koment.

Po prostu nie lubię przebywać na wydmach, czuję się tam taki wydymany, a tak poważniej aby ci poprawić samopoczucie, też tak kiedyś pisałem, ale to są odległe czasy, teraz interesuje mnie tylko poezja która czegoś uczy bądź przed czymś ostrzega

Dziękuję Wam wszystkim! Bardzo.

po prostu Krzychu, pewnie nie przydarzył Ci się nigdy "brak tchu" we dwoje na wietrznych wydmach. więc nie czujesz tych trawek. :)

Moja opinia jest taka, pisanie o trawkach i tafli jeziora jest bardzo ckliwe, w sumie to jest taka poezja o niczym, niczym konkretnym, takie niewinne pisanie które w sumie nic nie uczy, nie jest żadną lekcją, ot wierszyk i tyle, a skąd te zachwyty?

"Nie wiedziałam, że to może poruszyć... Myślałam, że takie pisanie o trawkach i tafli jeziora jest zbyt ckliwe. "

... miałam niejaki kłopot z komentowaniem tego wiersza, ale po tym co w cudzysłowie, wszystko jasne.

Zastanawiam się, co nam się bardziej podoba i co by się lepiej sprzedało - taka właśnie poezja czy wydumane, zasadniczo nic nie znaczące napuszone teksty? Odpowiedź znam, ;-) Serdeczności przesyłam i dziękuję za wiersz, agna.