Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


daj ten wiersz, może obudzisz cokolwiek
może nadszedł czas samobójców i patologicznych zrywaczy
jabłek z drzewa dobrego i złego może się odmieni
może kurwa skończą biadolić i pisać te teksty pełne żenady
twórczość psychopatów, wariatów, którzy marzą o seksie w bramie
o ssaniu kciuka... albo czaple?
pierdolę już nie mogę, przepraszam za przekleństwa
albo nie przepraszam
bo widzisz, nastrajam skrzypce i muzyka pobudza
nie potrafię grać, poruszać palcami po strunach
ale to tylko skrzypce, drewniane pudło o kobiecych
kształtach, biodra i wypukłe piersi
gdzie napięty smyczek wydobywa ukryte
i jesteśmy na powierzchni lustra cichego jeziora
i dotykają nas wodorosty, odpręż się
nie tylko tobie przewróciło się w dupie, a może chciałam
napisać – życie, prawdziwa dupa jest jesienią i wrześniem
i spadającym z drzew październikiem, podnieś liście
podnieś swój tyłek, kaszlesz jesiennie
no daj ten wiersz, może obudzisz cokolwiek
może czaple polecą do Afganistanu i zobaczymy wojnę
i przestań pisać, pragnąć i czuć cokolwiek
i nie wezmę do ust, zostaną skrzypce
drewniane pudło nie pobudzi, zabij się jeśli
potrafisz, zabronią muzyki, a reszta to tylko wiersz
i jesień

***


 

mój syn ma dzisiaj urodziny
rano oglądaliśmy ogród w deszczu
zakwitły róże
czerwone białe herbaciane

 

jedna z nich

nie może utrzymać się na łodydze
pochyla różową główkę ku ziemi

 

może to jest właśnie smutek
żal że straciłam tyle lat
patrząc w dół na swoje stopy
nigdy w górę

 


 

 

Ilość odsłon: 407

Komentarze

wrzesień 02, 2021 00:08

Podoba mnie się.

wrzesień 01, 2021 23:14

Bardzo mi bliskie pisanie. Konkret z nienachalną liryką.

wrzesień 01, 2021 18:06

Pierwszy pojechany nieźle aż brak słów.
Drugi w przeciwieństwie, stonowany i delikatny.
W sumie komplet :)

sierpień 31, 2021 22:25

x ja nie wiem, czy dobrze napisałam ale chciałam tak napisać, dziękuję

sierpień 31, 2021 20:04

Pierwszy tekst traktuję jako prolog i przyjmuję do wiadomości. "Wiersz właściwy" to skondensowany piękny przekaz w poetyckiej/ludzkiej konwencji. Porównanie z różą dość popularne, ale tu brzmi po nowemu/oryginalnie. Kontrapunkt z synem dodaje autentyzmu. Jest wiersz. Pozdrawiam