Niechaj ci lekcy będą wszyscy święci rocka,

z Jimim Chrystem na czele, bo kiedy wykurwia

z wiosłem na wszystkie deski świata nikt mu z wiosła

nie każe się tłumaczyć, każda nuta, struna

zerwana o tym świadczy, że nie gra na nosie.

A nos ma chyba każdy – jak pachnie od łąki -

to jedna z najmądrzejszych rzeczy jaką do mnie

ktoś ostatnio powiedział, tego nieświadomy.

Mądrzej byłoby tylko nie mówić niczego,

ale rozumiem ludzką potrzebę gadania,

której również ulegam. Lubię do wielorybiego

śpiewu ucho przyłożyć, w nim dźwięczy jak brama

do wielorybich kwestii samic i planktonu,

a jednak o czymś jeszcze czego nie rozumiem.

Ale rozumiem ludzką potrzebę by komuś

po ludzku się wygadać, na przykład, że ludzie

omijają go łukiem sądząc po wyglądzie,

i zbitego psa dostrzec, jednego z najlepszych

ludzi na tym padole, jego własną wojnę,

nie protestując kiedy „Korwin to chuj wielki”

z punkowej pada sceny. W mokrym śnie żyjemy

o złotych zębach – również ja wielki być chciałem.

Gdybyś tutaj był, Tobie bym przyznał, że lżejszy

żywot z homarem w dupie – poszłem, spróbowałem

jak ośmiornicy z Biedry – niezłe, daje radę

robić swoje, żyć dalej, i tak dużo szczęścia

miałem jak do tej pory, mam własną gitarę,

na własnych staję deskach, nie wszystko lecz jednak

coś już pojmuję. Oto wielka tajemnica

Yage, lub jeśli wolisz - znowu się naćpałem.

I nie sposób nie kochać twojego oblicza

Jezu Chryste Willemie Dafoe, błogosławię

czarny ekran i ucho wykurwiającego na pole

Van Gogha, oczy zdolne nadal widzieć Ciebie

bez tych wąsów na przedzie, nad fontanną, morzem

głów, niczemu niewinna, uśmiechnięta przecież

Mona Liso.

https://ownetic.com/news/2017/04/19/wystawy-kwiecien-csw-kronika-bytom/marek-sobczyk-csw-kronika-bytom-2017-04-19/