[nie] tutejsza poetko dwojga imion,
to taki rodzaj wolności negatywnej, czyli wolności od...w tym przypadku wolności od wewnętrznego przymusu publikowania, a właściwie zaistnienia ze swoim przekazem w przestrzeni publicznej...;)
zgoda, że nie ma to żadnego związku z jakością formy, w jakiej się ów przekaz serwuje, czemu dałem wyraz stwierdzjąc w akcie samochwalstwa, że jet to tekst niezaprzeczalnie dobry...;)
no i nie od dziś wiadomo, że w przyrodzie nic nie ginie"... nie likwiduję przecież konta...
mimo wszystko dzięki za okazanie zainteresowania...pozdrawiam
Piotr

I dlaczego niepublikowanie to wolność?? Poemax - zniewolenie na maxa?? ;))

Piotrze, niepotrzebnie wiążesz wartość swojego wiersza z bieżącym pojawieniem się lub nie komentarzy. A jeśli znalazłabym go gdzieś przypadkiem za rok? Ten wiersz po prostu jest. I jest niezaprzeczalnie świetny. Kwestia kto i kiedy go znajdzie to już inna sprawa. Pozdrawiam

dziękuję Wam,
za to, że ten tekst nie przeszedł zupełnie bez echa - byłby to również swoisty gorzki komentarz...
za słowa uznania również jestem wdzięczny i dodam nieskromnie, że uważam je za zasłużone...;p
teraz ja robię krok w stronę wolności - nie będę już publikował swoich tekstów, może jeszcze czasem wrzucę jakąś fotkę, albo komentarz...
good night and good luck...:)
Piotr

WIDZIAŁEM TO CACKO JUŻ)))))pozdrawiam autora

Pisać nie potrafię ... jednak obok takich wierszy nie potrafię przejść obojętnie :-)

Milo: bo taka sytuacja

dlaczego ludzie omijają wiersze.
i dzieje się to na portalu z poezją.

Misiek dziwiłam się że bez pochwał :-)

nie ma czego komentować - to bardzo dobry wiersz. czytałem go gdzie indziej wieki temu. technicznie bez zarzutu plus to połączenie liryki z konkretem, ech!
pozdrawiam