Ale jakiej by nagrody ten obraz nie dostał, doceniam kunszt autora, naprawdę jest rewelacyjny, ale to na żywo dopiero widać, ma się wrażenie, że od tej podłogi i futryny to drzazgi mogą wejść w palce.

Dzięki Xlax.
Wokka, w rzeczy samej, wiersz mówi o tym o czym nie mówi obraz. Dzięki.

Obraz powstał w 1947 roku a 1948 roku przyznano autorowi obrazu, właśnie za ten obraz, nagrodę stalinowską pierwszego stopnia.
Wiersz jest bardzo dobry, choć nie o tym, co w wierszu, mówi obraz.
Postacie na obrazie cieszą się i ciekawią a wiersz jest między innymi o stratach w psychice u żonierza na froncie.
Pozdrawiam::))

Po prostu ładne.

Jest też uwidoczniony na znaczku pocztowym ZSRR z 1973 r.

Aranjani - dziękuję.
Nie wiem gdzie można podziwiać obraz, parę lat temu widziałem go w Zachęcie na wystawie rosyjskiej sztuki socrealistycznej.

Gdzie mozna podziwiać obraz?

Doskonałe uchwycenie tematu. Sam obraz jest w ciepłych kolorach i nadwyraz radosny. Pewnie syn czyta list. Wiadomości z frontu często przynosiły smutek, jednak były też radosne. Wiadomo, że każdy odbierze inaczej obraz „List z frontu”. Ja odbieram jakby koniec wojny: tak jak w twoim wierszu i tak jak obrazie. Jest pewien optymizm na jutro.

Pozdrawiam

Przede wszystkim doskonale namalowany, zdjęcie tego nie oddaje.

Miałam dopisać, że obraz bardzo interesujący. Wcale się nie dziwię, że inspiracja gotowa.