stara kobieta miała kota imieniem Józef, zjadał jej obiady gdy spała przed telewizorem który

niezmordowanie mrugał wyładowaniami supernowych, obudzona chwaliła siebie za apetyt

leżał pod jej stopami, rozpięty między północą i południem zawsze wzdłuż linii pola magnetycznego

niepostrzeżenie żarówka zaczęła świecić słabiej a słońce nie chciało grzać tak mocno jak kiedyś

pewnego dnia kot nie zjadł ryby i coś powiedział w obcym języku, ona założyła okulary i połączyła

punkty na ekranie w jedną kieszonkową mapę okolic i pokazała jakiś cel nad horyzontem

poszli według planu wyrysowanego na gazecie, w mieszkaniu pozostała żarówka, niezjedzona ryba i

włączony telewizor, nikt nie wiedział który punkt wybrała, szum kropek zmieniał szybko konstelacje