pasie się słoń
hm... no niby ok, bo przecież to słowo ma kilka znaczeń, nigdy by mi nie przyszło do głowy powiedzieć, że słoń się pasie :)

wierszyk brzydko pachnie

Chętnie :)

No, tak, jest parę przeskoków myślowych i czytelnik może się pomylić... Może mały lifting?

Wyjaśnianie o co chodziło autorowi jest zwykle przyznawaniem się do porażki, to zrobiłem już wcześniej. Ale chętnie podzielę sie wspomnieniem, które czasem wydaje się surrealistyczne jak sen. Kiedyś do mojego miasta zawitał cyrk, z całą menażerią biednych istot zamkniętych w klatkach. Proszę sobie wyobrazić: idziesz nad polską rzekę i widzisz pasącego się jak krowa słonia. Jest jednocześnie wielki niezdarny, szczególnie w takim swojskim krajobrazie ale też zwinny, wytresowany. Każda jego część działa jakby osobno, to nie jest "cały" słoń. Ale stawia nogę wielką jak drzewo pije, zaczyna odczuwać coś po raz pierwszy, nigdy nie doświadczoną wolność, drugi brzeg... Dziękuję za uwagę :)

"drzewo pije rzekę" - czy tak miało być?

hej!
"uszy drżą jak potargane wachlarze

robi się niechcący wielka słonia kupa"

To tak ( bo dalej rozumiem) jakbyś chciał, przekazać swoim utworem, że w końcu nie jest się samym - chcąc być, sam - patrząc na siebie...

Pozdrawiam

Miałem nadzieję, że kogoś wzruszy ten obrazek słonia samopas przed występem. Widać nie zadziałało, pozdrawiam

Pewnie jest sam a on tego nie lubi

Wrzuć coś z fejszbuka...

Płacze bo ... jest mu smutno