Leszku, w najbliższym czasie spróbuję jeszcze coś pokombinować. Przyznaję jednak, że sprawy techniczne nie są moją mocną stroną. Z góry przepraszam, jeśli mi się jednak nie uda, również pozdrawiam.

U mnie niestety jest rozsypany, podobno z notatnika lepiej wychodzi.
Treść chwytam jak najbardziej.
Pozdrawiam

Leszku, mam nadzieję, że widzisz tekst "nierozsypany", bo ja taki widzę. Nie bardzo rozumiem, co się czasem dzieje, ale faktycznie, gdy kopiuję z Worda i próbuję edytować, to się "rozsypuje". Być może się nauczę.

Aranjani, dziękuję za Twoje refleksje. Zgadzam się, jest to trudne, ale nie niemożliwe. Pozdrawiam ciepło.

Alos, dziękuję za odwiedziny i komentarz. Racjonalizacja, w mojej ocenie, jako mechanizm obronny człowieka, wiąże się ze sposobem przeżywania przez niego zjawisk emocjonalnych i świata, o czy m. in. traktuje mój wiersz. Moja wizja oczywiście jest indywidualnym doświadczeniem podmiotu lirycznego, nie jest obowiązująca. Pozdrawiam serdecznie.

Xlax, piszesz: "podejrzewam, że autorce chodziło o racjonalizm, ale pomyliła słówka". Skoro "podejrzewasz" to znaczy, że "bawisz się" w policjanta. Podjąłeś zły trop, nie idź tą drogą, bo wyszedł bełkot.

Mithril, racja, Xlax wyłożył się całkowicie na moim wierszu, dobrze, że nie chcesz tego powtarzać.

...xlax wyłożył wszystko - nie będę się powtarzać

Ukształtowanie siebie bywa trudnym przedsięwzięciem. Ale nie znaczy niemożliwym.

Pozdrawiam

Próba technicznego ujęcia zjawisk emocjonalnych
zawsze jednak grozi ryzykiem zbytniej racjonalizacji
a przynajmniej jej poczucia. Pozdrawiam