Ada
Zwodzony most czyli chwila z poetą
Podrzucasz monetę i zarządzasz
losem, ale to nie wystarczy strażniku
napiętej struny. Mam dość śledzenia
literackiej mapy. Kiedy stoję nad obcą
rzeką nie zważam na wiatr. To pewne.
Nie skoczę w przepaść. Zbyt długo
wodziłeś na pokuszenie. Mam siłę, by
skruszyć granit - sama dotrę do brzegu.
Jesteś z pokolenia przełomu. Podziwiasz
wielkie umysły, ale niepotrzebnie czekałeś.
Pod koniec życia, słowa przechodzą
w milczenie, które dużo więcej znaczy.
losem, ale to nie wystarczy strażniku
napiętej struny. Mam dość śledzenia
literackiej mapy. Kiedy stoję nad obcą
rzeką nie zważam na wiatr. To pewne.
Nie skoczę w przepaść. Zbyt długo
wodziłeś na pokuszenie. Mam siłę, by
skruszyć granit - sama dotrę do brzegu.
Jesteś z pokolenia przełomu. Podziwiasz
wielkie umysły, ale niepotrzebnie czekałeś.
Pod koniec życia, słowa przechodzą
w milczenie, które dużo więcej znaczy.
Ilość odsłon: 2507
Komentarze
Dorota
maj 12, 2017 20:33
Ciekawie, Ado. Zatrzymałaś .
Milczenie czasem dużo więcej znaczy nie tylko pod koniec życia... Pozdrawiam :)
Ada
maj 12, 2017 19:14
Chwila z czytelnikiem wyzwala emocje - dziękuję Firletka, mily i Zzdzich.
Konto usunięte
maj 12, 2017 17:45
Milczenie jest czasem bardzo wymowne.
Pozdrawiam: )
Konto usunięte
maj 12, 2017 16:56
Bardzo mi się podoba. A puenta taka...prawdziwa.
Pozdrawiam :)
Konto usunięte
maj 11, 2017 23:16
Poświęciłem czas na czytanie, nie żałuje - chociaż wiem, że go już nie odzyskam.Czas nie był stracony.
Pozdrawiam :)
Ada
maj 11, 2017 22:55
Joanna-d-m
Dzięki za słowo - wielki to dla mnie zaszczyt:)
Konto usunięte
maj 11, 2017 21:17
Zatrzymałaś słowem a puenta, to perełka
Pozdrawiam
Ada
maj 11, 2017 14:41
Bardzo dziękuję za chwilę przy wierszu. Miło było Was gościć:)
Konto usunięte
maj 10, 2017 23:09
podoba mi się :) super
ag01
maj 10, 2017 23:07
Świetna puenta :) Dobry wiersz :)