Czekając na nowinę, która go pocieszy,

człowiek tyle dostaje, że niemal nie sposób

w jednym sercu pomieścić, bo tutaj aż cztery

trupy czołgistów w jednym rozerwane czołgu,

ponadto jednym celnie zużytym pociskiem,

a co dopiero cała kolumna jak popcorn,

kiedy pęka na wizji, obłoki tak bliskie,

że za chwilę wypadnie dymiący hełmofon,

z rozbitego ekranu szkło spadnie na dywan.

Do przerwy na reklamy próbuje zachować

chłodny profesjonalizm spikerka Justyna,

żeby z oczu błękitnych nie uronić słowa -

zajączek nigdy uszu tak nie kładł po sobie,

Jezus Chrystus tak śmierci i zła nie zwyciężał,

za palmę wielkanocną w tym roku nagrodę -

- całe trzydzieści metrów - A. Goryl odebrał.

Przerwa, Justyno.