Możesz gwałcić kobiety, po twoim powrocie

o tym nie opowiadaj, bardzo proszę, Iwan,

łatwiej mi będzie tulić ciebie nieświadomie,

a skąd złoty naszyjnik, o to ja nie spytam.

Tak rzekła żołnierzowi kobieta, kochanie,

do reszty utraciłem dawną wiarę w bestię,

na próżno jej wciąż szukam, by było jak dawniej,

na próżno do niej wołam – niech w ciebie uwierzę.

Ropiejąca mi wyrwa pod żebrem została,

a znośniej było z bestią, żywot mniej bolesny,

do niej było rzec można – jak mogłaś szczeniaczka?!

I na niej było można wszystkie psy powiesić.

Dziś śniłem sen potworny, w nim nie było bestii,

tylko ty zmartwychwstałaś i podeszłaś do mnie,

gdy oczy otworzyłem, już jak świnia trzeźwy,

skrępowany leżałem, a ty stałaś z ostrzem,

potworniejszym niż bestia mierzyłaś mnie wzrokiem,

ja byłem rozbrojonym rosyjskim żołnierzem -

obudziłem się wtedy, snem pachniała pościel,

znów do niej wołać chciałem – niech w ciebie uwierzę,

ale nigdzie dokoła nie widziałem bestii.