Pawle, miło, że tak ciekawie rozwinąłeś temat. No, cóż, tekst okazuje się zaangażowany. Życzę trochę ciszy ;-))

Ale żeby nie było - wiersz naprawdę udany, podoba mi się, i też lubię jak jest cisza w nocy.

Ponadto Paryż pozostaje jednym z najbrudniejszych i najbardziej zasranych przez psy miast, ja np. sprzątam po swoim piesku, no może nie zawsze, kiedyś bardziej się do tego przykładałem, a i tak efekt był taki, że trawniki wyglądały jakbym tylko ja sprzątał. Z ulic sprzątam zawsze, z trawnika czasem nie, zwłaszcza w nocy, a teraz mam dwa psy i nie zawsze mogę znaleźć, kiedy jeden robi co do niego należy, a drugi gdzieś pobiegnie, a ja muszę pilnować ich obu. Także, nie idealizujmy tak bardzo świata Unii. Z przekraczania granic i łamania ciszy nocnej (o ile nie poleje się krew i nikt nie ucierpi) rodzą się historie, które warto pamiętać, kontrowersyjne to, owszem, ale ma tę dobrą stronę, z imprez przy szarlotce i herbacie to chyba żadnej nie pamiętam.

Marek, oprócz tego niektórzy wycinają psom struny głosowe, aby nie wokalizowały, psy nie szczekają, nawet kiedy włamują się złodzieje, kobiety nie krzyczą podczas orgazmu, idealna cisza, w idealnym świecie, wcielone marzenie o idealnie sterylnych relacjach międzyludzkich, idealnym człowieku żyjącym w zdrowym oraz idealnie bezpiecznym i uporządkowanym świecie, co moim zdaniem prowadzi nas do przepaści i czyni nieprzystosowanymi do prawdziwych zagrożeń i katastrof, z każdą kolejną położoną płytką chodnikową, w miejscu gdzie mogłoby jej równie dobrze nie być. Jednym słowem - utopia. Kto chce idealnej ciszy, nie powinien mieszkać w mieście, bo tam jej nie znajdzie. Co do wiersza, to podoba mi się, a do Unii też chcę, ale niekoniecznie z tego powodu, żeby nie móc wody w nocy spuszczać, są ważniejsze powody.

Rafał, dokładnie chodziło o takie ptaki. Obok gołębi to drugi gatunek, który się rzuca w oczy w Krakowie ;-)

zastanawiam się kim są te niebieskie ptaki, kiedyś to były bezrobotne menele, których utrzymywała rodzina
tekst super!

Aniu, cisza nocna istnieje, tylko ten naród jej nie przestrzega. W Niemczech czy Austrii nie wolno nawet spuścić wody w kiblu nocą. Co do psów, to każdy dureń chce mieć takiego i potem zaczynają się spory. Angole uczą psy nieszczekania od małego - tam prawie wszyscy mają psa, ale jest cały dzień cisza. Dlatego chcę do Unii.
Leszku, dzięki za zwrócenie uwagi na aspekt poznawczy. Co do "szanowności", to zbytek łaski. Pozdrawiam serdecznie.

Widziałem takie kolce przeciw tworzeniu się guana.
Teraz wiem jak się nazywają, to jest m.in wartość poezji szanownego Marsa.
Pozdrawiam

W mieście cisza nocna nie istnieje. A na wsi szczekają psy.
Spotykam ciszę pomiędzy szczekaniem a pierwszym ćwierkaniem.