Sąsiadka Mościckiego: Szkielet.... Serwis poetycki.

Szkielet czegoś tam...

teraz będę bardzo poważna

otóż proszę państwa odwiedził mnie

prawdziwy Mikołaj

miałam wtedy pięć lat

przybył z długą brodą był w kożuchu

na plecach wór pełen prezentów

dostałam różowe kuchenne mebelki

jest we wsi dom

drewniany ciepły i przytulny

w pokoju na fotelu bujanym siedzi starsza pani

na ścianie wisi stary brązowy zegar z wahadłem

nad stawem gdzie nenufary cudnie rosną

leżała w białej sukni nastolatka

czarne długie włosy rozrzucone na powierzchni lśniącej wody

tworzyły niesamowitą aureolę

a świerszcze grały żałobny rapsod

nad tym stawem ją uśmierciłam

w opowiadaniu grozy

grała rolę drugoplanową ale bardzo znaczącą

dźwigała zbyt duży ciężar rodzinny

prawie nikt nie pytał nikt nie słyszał

o dziewczynie w stawie

ta dziewczyna poznała świętego Mikołaja

starszą zasypiającą panią w bujanym fotelu

dom z brązowym ściennym zegarem

który dawno temu się spalił

i zimny staw kryjący rodzinną tajemnicę

od niej nauczyłam się wierzyć w sny

i że wszystko może pęknąć

Spis rzeczy