Metaforyka bardzo, a jednak blisko ziemi. Wspaniałe złącza.

szkoda tych ryb

Temat jeszcze nośny, za jakiś czas pójdzie w zapomnienie.
Dobrze że są opisy i wiersze, będą przypominać.
Pozdrawiam

To bym poprawił: "przyszłość to śnięty spokój,
życie pod taflą"; w środku zabrzmiało kaznodziejsko... Pozdrówka

Nie przyczepię się, bo domyślam się, że przed publikacją będzie redagowany i wtedy nabierze melodyczności.

Agnieszko, dziękuję za wizytę i słowo. Ta puenta, aczkolwiek wcale nie powtórzona za Herbertem, może ciut zgniata ten wiersz jeśli chodzi o prostotę, ale podsumowuje pewną nieodmienność, splot z tym co powyżej. Może i wystarczyłoby skończyć na wniebogłosach, ale wtedy ten wiersz byłby opasany takim przemilczeniem mniej więcej: widzę, ale nie reaguję, a nie o to mi tutaj chodziło. To miało poniekąd wybrzmieć jak protest.

Wokka, dzięki bardzo za słowo.

Tytuł niezwykle trafny i wiele mówiący. W rosyjskim jest powiedzenie: " nie scy w głaza", czyli nie kłam.
A może w polskim "szczanie w oczy" też znaczy to samo co w rosyjskim? Nie słyszałem.
Wiersz precyzyjny i ładny.

Na wniebogłosach bym Tetu skończyła.:)
Pierwsza strofa najładniejsza mym zdaniem. Jest i zabawa słowem jest pozytyw. Bo kto by chciał leżeć pod taflą?
W drugiej strofie mamy skrajność uwaga uwaga ateista autorka pisze ze ten co uwierzył będzie oczyszczony. Tylko ten.

" płynie się zawsze do źródeł, pod prąd, z prądem płyną śmieci" - tak chyba wyraził się Z. Herbert.
Tak więc nie wiem czy jest sens kogoś powtarzać i to w puencie