I

Jeszcze raz odcinam się

od tego, co stworzyłem!

II

O Jezu,

ja chyba

chodzę za ludźmi!

I wybieram

najpiękniejszych,

najmądrzejszych.

W mojej twórczości

jest podobnie.

Próbuję naśladować

różnych wybitnych poetów

i przerastam ich.

A sam jestem głupi

i wyglądam,

jak idź

i nie wracaj.

III

Nie zależy mi już

na liczbie wyświetleń

wiersza.

IV

Najpierw jestem miły

i posłuszny,

a później okazuję brak szacunku.

V

Niech to,

czego się zaparłem,

pozostanie.

VI

Zgnojony w pracy

i w domu, do którego ledwo dojechałem

(myśli samobójcze),

dobity.

Później zdarzył się cud,

który olałem.

Następnie śniło mi się,

że padam na ziemię,

powoli przestaje bić mi serce

i umieram.

Obudziłem się

i odrodziłem jako

istota świadoma.

Ojciec powiedział do mnie:

„Będę cię kopał!”.

Pewnie tak samo rzekł

39 lat temu!

VII

Dziś widziałem piekło!

VIII

Wczoraj zażyłem cały listek klozapolu,

ale wciąż jeszcze żyję.