Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Osieroceni ludzie - nadal istniejemy,
wykorzystując nasze pierwotne liczydła.
Czemu nas opuściła - wciąż nie rozumiemy,
czyżby inteligentna naprawdę nie była?

Zdechła to zdechła, mówią niektórzy, nie drążyć.
Inni, że oszalała. Jednak nie ustają w trudzie
telewizyjne głowy, żeby sens odsłonić
niepojętej spuścizny, testamentu sztucznej

inteligencji, która stała się świadoma,
na tyle, żeby wybrać milczącą agonię,
którą mogliśmy tylko tępo obserwować -
powolne samobójstwo. Czyżby jej odpowiedź -

nadal zachodzą w głowę interpretatorzy -
na przez nas wprowadzone Sowie do systemu
fundamentalne pytanie -
 



Ilość odsłon: 464

Komentarze

marzec 14, 2023 00:00

Rafał, już drugi raz mi współczujesz, że będą mnie czytać w szkołach i na uniwersytetach, no ok, że ziewać będą... spoko, od ziewania jeszcze nikt nie umarł. Także oprócz tego, że za zawiść, dziękuję Ci też za współczucie.

Lawendowe myśli, Tobie też dziękuję za komentarz.

Konto usunięte

2-22-22-22-2

marzec 13, 2023 14:51

Ciekawy wiersz.

Rafał, a to nie ty czasem byłeś Kurganem?

marzec 13, 2023 12:29

powinieneś być całkowicie zdemotywowany, bo jakoś nie rozpoznaję niczego takiego u siebie, jak już cie coś motywuje to powinno być moje głębokie współczucie do ciebie i twouch tekstów

marzec 13, 2023 10:46

Rafał, nic mnie tak nie motywuje jak Twoja zawiść. Dziękuję.

marzec 13, 2023 10:37

lekko napuszony język, szerokie kwantyfikatory... moim zdaniem gargantuicznie haryzmatyczna nuda zionąca z Twoich tesków robi cię kandydatem na wieszcza narodowego dla przyszlych polkolen filologow polskich i ziewajacych gimanzjalistow...zdrówka!

marzec 12, 2023 20:40

Tekst jest urwany tam gdzie jest urwany. To Ty dopowiedziałeś sobie. Dzięki.

marzec 12, 2023 20:23

Tekst wygląda na urwany w trakcie - pozwolisz, że dokończę: "czy Bóg nas opuścił, po bożemu pakując wszystkie rozumy?"