Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 

kto by pomyślał, że można zmieścić wszystko  

w obrębie kilku przecznic, że patrząc z okna

widziałem przez mokre gałęzie twoje światło,

a może było na odwrót, że mijaliśmy się o włos,

       

słyszeliśmy ty mój, ja twój głos i gdyby pokręcone

ścieżki naszych kroków rozwinąć, kto wie

do jakich miejsc doszlibyśmy, skąd byśmy wracali. 

kto by pomyślał, że stojąc w niszy pokoju będziemy

         

razem patrzeć przez inne okno, że z każdym dniem

taką różnicę będzie robił szczegół – ten prześwit

między wierzchołkami drzew a poziomą belką okna


Ilość odsłon: 517

Komentarze

marzec 27, 2023 13:09

Dzięki!

marzec 27, 2023 12:22

świetny tekst!