Irro
okna
kto by pomyślał, że można zmieścić wszystko
w obrębie kilku przecznic, że patrząc z okna
widziałem przez mokre gałęzie twoje światło,
a może było na odwrót, że mijaliśmy się o włos,
słyszeliśmy ty mój, ja twój głos i gdyby pokręcone
ścieżki naszych kroków rozwinąć, kto wie
do jakich miejsc doszlibyśmy, skąd byśmy wracali.
kto by pomyślał, że stojąc w niszy pokoju będziemy
razem patrzeć przez inne okno, że z każdym dniem
taką różnicę będzie robił szczegół – ten prześwit
między wierzchołkami drzew a poziomą belką okna
Ilość odsłon: 800
Komentarze
Mister D.
marzec 27, 2023 14:08
Mi też się podoba.
https://www.youtube.com/watch?v=pnDQ1T5hlgE&list=RDpnDQ1T5hlgE&start_radio=1
Irro
marzec 27, 2023 13:09
Dzięki!
Rafał Hille
marzec 27, 2023 12:22
świetny tekst!