Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 

kto by pomyślał, że można zmieścić wszystko  

w obrębie kilku przecznic, że patrząc z okna

widziałem przez mokre gałęzie twoje światło,

a może było na odwrót, że mijaliśmy się o włos,

       

słyszeliśmy ty mój, ja twój głos i gdyby pokręcone

ścieżki naszych kroków rozwinąć, kto wie

do jakich miejsc doszlibyśmy, skąd byśmy wracali. 

kto by pomyślał, że stojąc w niszy pokoju będziemy

         

razem patrzeć przez inne okno, że z każdym dniem

taką różnicę będzie robił szczegół – ten prześwit

między wierzchołkami drzew a poziomą belką okna


Ilość odsłon: 867

Komentarze

lipiec 23, 2024 22:06

przepiękny

kwiecień 08, 2023 21:49

teraz się nadaje do publikacji :)
pozdrawiam

kwiecień 08, 2023 18:58

Dzięki bardzo. Pozdrawiam

kwiecień 08, 2023 18:52

tak! jest super!

kwiecień 08, 2023 18:41

Rafale - czy o coś takiego chodzi?

kwiecień 08, 2023 17:22

ten tekst przeczytałem jeszcze raz, jest bardzo nowoczesny, wyrzuciłbym może wielkie litery bo nic nie robią i są niekonsekwentne dla calosci

kwiecień 08, 2023 16:05

Leszku - dziękuję za wizytę. Pozdrawiam

marzec 31, 2023 12:31

Wiersz okey, temat - jak to w życiu

marzec 28, 2023 11:15

Ano. Polecam zespół 19 wiosen.

marzec 27, 2023 22:00

Dzięki za wizytę i dobry song!