Pawle D., "odchudziłam" wiersz. Jeszcze raz dziękuję za słowo "kreśli". Pozdrawiam.

Pawle D., dziękuję za komentarz. Wiersz pewnie nie jest doskonały, co prawda nie widzę w nim patosu, ale nauczyłam się też, że czasem nie wszystko od razu można dojrzeć w swoim wierszu. Najlepszy do zmiany perspektywy jest czas, to oczywiście tylko moje zdanie. Przedstawiłeś swoją wersję i za to dziękują, bo znalazłam tam słowo, które bardzo mi się spodobało. "Wtrącanie się", jak napisałeś nie jest złe, wszystko zależy od tego, jakie są intencje osoby, która to robi lub jaki wybiera sposób, by to zrobić. Twoja propozycja wydaje mi się jednak niewystarczająca, bo brakuje w niej trochę odwołań do mitologii stworzonej przez autora i zderzenia tego z biblijnym stworzeniem świata. Blake traktuje swoje obrazy jak ikony, dlatego chciałam to uwzględnić. Możesz mieć jednak rację, że wiersz warto "odchudzić". Jeszcze raz dziękuję za przemyślenia i podpowiedzi.

Podmuch rozwiewa brodę oraz włosy -
ślepy starzec, uwięziony w tarczy,
z obsesją stanowienia porządku
cyrklem kreśli uniwersum.



- Przepraszam, że aż tak się wtrąciłem, ale moim zdaniem jako ekfraza tyle by wystarczyło. Jeszcze raz przepraszam.

Zbytnio się wspięłaś, tym razem, moim zdaniem, nie wyszło. Za dużo pompy i patosu. Wolę jak z luzem piszesz. Moim zdaniem.