Piękne dzięki Paweł. Pozdrawiam.

Marek, jeśli zabrzmiało jak z książeczki do nabożeństwa, to git, spełniło zadanie, bo ten kawałek to nic innego jak modlitwa. Fenks za koment.

Iro, dzięki za głęboką refleksję. Serdeczności.

W moim odbiorze tekst mocno religijny - świt jako życie doczesne/ stadium przejściowe przed powtórnymi narodzinami/ drugim przyjściem Chrystusa. Druga możliwość to przebudzenie w ujęciu Buddyzmu, stan wyzwolenia z cierpienia.
Ciekawe, że gwiazda zaranna (Wenus) była uosobiana w starożytnym Rzymie przez Lucyfera (postać mitologii rzymskiej)- niosącego światło (Lux).Ciekawe, że początkowo w Chrześcijaństwie to imię nie zawsze było kojarzone z diabłem.
Tak, czy owak - ciekawy, głęboki tekst, z tajemnicznym końcowym dwuwersem

Gdy dotarłem do "niebo bliższe śmierci" zablokowało, bo nie wiem, o co chodzi. Gwiazda zaranna to tak raczej z książeczki do nabożeństwa, bo nie ma czegoś takiego "w cywilu" ;-) Natomiast dwa ostatnie wersy genialne i bardzo nośne poetycko. Warto przy wierszu podłubać. Zdrówka.

Mi się podoba, trochę depresyjny, dramatyczny, ale z nutką optymizmu i dobrym życzeniem. w prosty i obrazowy sposób pokazane nadchodzenie świtu.