Widzę Krystyno T, że się przygotowałaś:)
Wiedziałaś że wrócę i bardzo dobrze.
W sumie to się dziwię, że masz tak mocno zaciśnięty umysł. Czasami warto spojrzeć szerzej, ale tak jak pisałam zostawmy już tę karykaturę, kalambur, frazesy, banały i czort wi co jeszcze, bo nie ma po co wałkować. Przyjęłam Twoje stanowisko.

martwiejemy Piotrze



oddaleni o jeszcze jeden wiersz
wielowarstwowy rebus
może to tylko kamuflaż
albo modlitwa

(Wiersz zaczyna się dobrze, z sensem który zamienia się w jakieś rozważania, rozumiem formę listu, ale dla mnie karykaturalne jest to. Podmiot mówi że w sumie nie wie o czym mówi. To po co mi to pisze?)




obrysowuje kształty
gorące ślady intensywności
są jak (nie)zrozumiały sens - pleonazm
który wraz z bezczasem obraca nas
w resztki siebie

(Co obrysowuje kształty, ten wiersz? Modlitwa? Rebus? To może kalambur? Napiszę wiersz o tym czego nie umiem opisać? Przecież to farsa, piszę wiersz kiedy chcę coś opisać i wiem jak i wiem o co mi chodzi. Dla mnie to karykatura pisania wiersza właśnie.)



co znaczy tęsknić Piotrze
na powrót wrastać frazami
z jednego żebra wyłuskiwać treść

(Tu nie ma frazy, tu jest frazes. Czysta karykatura.)

przecież już kiedyś byliśmy
na obraz i podobieństwo
w środku wiersza w powtarzalności
słów i oddechów
dotykając tych samych fragmentów
byliśmy na końcu języka

(W kontekście poprzednich uwag... )



teraz
nigdzie nas nie ma

(Trywialne zakończenie, banalne zakończenie. To kicz, frazes i banał o niewiadomo czym ten wiersz, jeżeli tak bardzo wymagany jest przez Ciebie opis zjawiska, które zauważyłam i nazwałam.)

Pozdrawiam

Mars, dzięki za ten komen.
Trwam i póki co trwać będę. Pozdro.

Irek, dziękuję. Pozdrawiam.


Krystyno T, nie tak łatwo mnie złamać, mam naprawdę grubą skórę i spory dystans, a nadwrażliwość (choć ja bym to nazwała alergią), owszem mam, ale tylko na pewien rodzaj zachowań.
Twój komentarz był jednoznaczny odnoszący się do całości, a nie wybiórczo do poszczególnej frazy. Gdybyś wyraziła się precyzyjnie pewnie przyznałabym Ci rację, bo i owszem, to jest jedyne miejsce w wierszu, które jest słabsze i samą mnie mierzi. Nie znalazłam na tę chwilę innego rozwiązania dla tego fragmentu, który oddałby, to co miałam na myśli i wiem jak to brzmi, ale wbrew pozorom nie jest to takie oczywiste jakby się mogło wydawać. Widzę, że poprzeglądałaś komentarze z innego miejsca, bo trzeba było jakoś wybrnąć z sytuacji i wskazałaś nie bez przyczyny tę właśnie frazę. Temat uważam za wyczerpany, nie ma sensu dłużej tego walkować. Pozdrawiam.

Tanketyna, uhm, wyjaśniłaś

Wiersz pisany szerokim biodrem to taki, w którym obchodzisz środki stylistyczne zamiast nad nimi przeskoczyć. Pozdrawiam

Widzę Tetu, że masz nadwrażliwość na słowo karykatura, ja mam kilka swoich karykatur i nie uważam ich za nic złego, wyciągają to co charakterystyczne dla pierwowzoru jeszcze bardziej na wierzch.
Jeżeli fraza np "gorące ślady intensywności" nie jest Twoim zdaniem pompowaniem wiersza w stronę karykatury, to nic nie poradzę, ale dla mnie jest.
Nie zamierzałam dotknąć autora, może powinnam bardziej rozwinąć wypowiedź, ale też nie podejrzewałam, że zostanie odebrana jako zła intencja...

Pozdrawiam

Naprawdę delikatny, subtelny tekst, na pewno nie napompowany, na pewno nie pustosłowie. Pozdrawiam

tetu, przestraszyłem się po twoim rozbudowanym komentarzu - bardzo brakowałoby mi twoich rzeczowych komentarzy. Piszesz dobrze, a co ważniejsze, że poprawiasz. Stan poemaxa rozwiąże się we wrześniu, bo kasa na serwer się kończy :-(
Trwaj.

Mars, Milo, Wokka, Leszku, dziękuję za słowo i podobanie. Pozdrawiam.

Krystyno T, napompowany, aż do karykatury? Hm? Rozumiem, że każdy ma inną wrażliwość, ale żeby mieć aż tak wypaczoną wizję? Gdyby było podane w prosty sposób? Krystyno T, ależ to jest podane w prosty sposób, tu nie ma większej filozofii. Niestety odpompować się nie da, więc w Twoim odbiorze niech pozostanie karykaturą. Naprawdę nic mi do tego. Pozdrawiam.

Tankentyna, wiersz pisany szerokim biodrem, hm? Czyli jak?

Aidegard, pustosłowie ubrane w takie jakieś? Hm? takie jakieś co? Mogę z powodzeniem powiedzieć, że ten komentarz, to dopiero jest pustosłowie.
Myślę, że co poniektórzy skupili się tylko na warstwie wierzchniej tego wiersza, tfu gniota, tudzież karykatury. Rzecz jasna, każdy ma prawo do własnego osądu, a czy autor się z tym zgadza to już inna kwestia.



Wiele osób odeszło z Poemaxa z różnych powodów między innymi: pogarda, poniżanie, walenie komentarzy bez sensu, rykoszetem, jakieś nieuzasadnione biczowanie się, pyskówki itd.
Lubię Poemax, tak jak lubiłam Poemę. Dużo się tutaj nauczyłam, a jeszcze więcej przede mną, ale od jakiegoś czasu Poemax nie jest tym samym miejscem co kiedyś i chyba wiele osób to zauważyło. Osobiście jestem tu tylko dlatego, że szanuję zdanie niektórych tutaj osób włącznie z ostrą krytyką, której absolutnie się nie obawiam, a która to podana we właściwy sposób nie tylko motywuje, ale uczula na pewne rzeczy, wyostrza zmysły. Szczere, poważne, porządne, inteligentne komentarze naprawdę da się odróżnić od manii wywyższania się, zjedzenia wszystkich rozumków i pustego bełkotu. Życzę zatem komentującym przykładania się do jakości komentarzy, a wszystkim zrobi się lepiej i Poemax tylko na tym zyska. Opinia/ocena tekstów przez pryzmat innych porąbanych pobudek jest w mojej ocenie nie do przyjęcia. Pozdrawiam.

trochę za KrystynąT: pustosłowie ubrane w takie jakieś.

trochę za KrystynąT: pustosłowie ubrane w takie jakieś.