Przerysowane to jak na dzisiejsze czasy.
Akcję przeniósłbym 80 lat wstecz

Lirycznie i z emfazą. Poprawiłbym wersyfikację tzn. na dłuższe wersy i zakończył wiersz na "i łzy nie uronić", bo dalej robi się kicha...

Trudno nie zgodzić się z Pawłem. Podobnie odbieram, zwłaszcza, że ta jakby druga część/drugi wiersz ubrana dodatkowo w rymy odstaje od pierwszych trzech cząstek(ale może o to chodziło autorowi, żeby pokazać, że coś się nie klei, a jeśli się nie klei, to trzeba zrobić ludziom wodę z mózgu i zrobić tak by się słuchali). Próbowałam to poukładać podporządkowując co nieco tytułowi, iść jakby jego śladami, dostroić muzykę i doszłam do wniosku, że nie wiem gdzie jestem i nie wiem jak jest naprawdę. Hm? Czyżby autorowi chodziło o obraz manipulacji i propagandy? Początek mnie zaciekawił. Pozdrawiam.

do "szokująco nieodwracalnie błękitne" jest jeden wiersz, a potem zaczyna się drugi. Nie składa się w całość wg. mnie. Ten drugi trochę piosenkę przypomina, i wprowadza zbyt dosłowne, turpistyczne elementy, które na mnie nie robią wrażenia, ciężko konkurować z makabrą zdjęć i obrazów z wojny, więc jak bym poszukał jakichś subtelniejszych środków, aby zasugerować coś, co by działało mocniej, ale nie było tak "w mordę dał".