Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 

 no i w końcu nastała szósta

 zanosiło się na to od jakiegoś czasu

 mała wskazówka pełzła od trzeciej

 w tym czasie urósł cień

 stare poezje wydali za mąż

 tysiące ptaków porzuciło ekran

 

 ta szósta była wyczekiwana

 przez sprzedawców latarek

 emerytowanych operatorów i kasjerki

 przez drapieżniki od spraw celuloidu

 gdyby nie nadzieja na szóstą

 dzieci zaprzestałyby rodzenia się

 

 wreszcie doczekaliśmy tej szóstej

 na cyferblacie wskazówki na baczność

 rozgoryczenie ustąpiło miejsca afirmacji

 lunatycy zjedli kolację i umyli zęby

 matki odśpiewały kołysanki

 niektórzy żałowali że nie ma trzeciej

 inni – że północ jeszcze tak daleko



Ilość odsłon: 169

Komentarze

listopad 02, 2023 19:02

Myślę, że wspomniane kino ma charakter metaforyczny. Bardzo podoba mi się Twoja interpretacja - liczyłem trochę na uniwersalizm przekazu i w tym przypadku udało się. Pozdrawiam serdecznie

listopad 02, 2023 00:21

Mars!
Czytałem twój tekst wczoraj i dzisiaj dopiero zrozumiałem, co chciałeś w treści przekazać;
tytuł wiersza koegzystuje z treścią, nie zaprzeczam!
Naprawdę ~~
Skoro mamy ciche pokolenie, jakie uległo/ulega transformacji, to możemy śmiało sobie powiedzieć, że dzisiejsza poezja czy historia, nie idą w parze z czasami, w jakich żyjemy. Zawsze uważałem, że to, co przechodzi z pokolenia na pokolenie nakładką epoki na kolejną, będzie wiążącym się warkoczem na przyszłość, a jednak tak nie jest i to jest przykre...

Pozdrowienia dla ciebie!