Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki




A jednak przyszłaś złotowłosa pani.

Z poszumem ciszy, brązów zaśpiewaniem,

z pogodą duszy w liściach kropkowanych,

w manewrach ptaków przed rychłym odlotem.


Patrzę na wzgórze, wciąż w zielonych włosach,

kołyska traw podzwania do snu mrówkom.

Ścieżynką zmierzającą do wierzchołka

pełznie uparcie tęczowa stonoga.


Tup,tup – pracują nóżki przedszkolaków.

Złączone w jednym ciele, wspólnym rytmie,

czują radość istnienia i woń wiatru.

Stonodze nie potrzebne są skrzydła.




Nasz świat kostropaty...


życie na raty

dzieci w mogiłach

strach się nasila

kości na drogach

gruzy na progach

ucieczka wieczna

troska serdeczna

noga bez buta

ziemia zatruta

ściśnięte pięści

granat zachrzęści

leci krzesiwo

dramat na żywo


Ilość odsłon: 327

Komentarze

kwiecień 07, 2024 04:11

Tęczowa stonoga przedszkolaków – extra, chociaż mnie to się kojarzy ze szpalerem więźniów, no ale czymże są dzieci? A, kołyska traw podżegania do snu mrówkom – ale extra :D

październik 31, 2023 18:49

Marku, mój tekst jest prymitywny, bo inaczej nie mogę czuć tego co się dzieje na wojnach, które widzimy w telewizorze. Nie da się inaczej a może w ogóle nie wolno. Mam teraz w ogóle kłopoty z pisaniem wierszy, wszystko wydaje się banalne.
Zrobiłam poprawkę w pierwszym wierszu.
Pozdrawiam
Małgosia

październik 30, 2023 17:48

W pierwszym koniecznie wymienić "z wzmożeniem" na synonim. Motyw dzieci-stonogi pomysłowy i trafiony. Drugi text na nie. Pozdrawiam

październik 30, 2023 14:10

dawno Cie nie było Czorciku, ciekawy tekst

październik 30, 2023 12:36

Nasz świat kostropaty...


życie na raty

dzieci w mogiłach

strach się nasila

kości na drogach

gruzy na progach

ucieczka wieczna

troska serdeczna

noga bez buta

ziemia zatruta

ściśnięte pięści

granat zachrzęści

leci krzesiwo

dramat na żywo



- to mi się podoba, punk rockowo pojechałaś.

październik 30, 2023 12:32

Dzień dobry, po długim czasie. Nie mogłam pisać, odkąd jest w Ukrainie wojna. Wracam - stąd ten drugi wiersz. Inaczej nie mogę pisać o Ukrainie, Izraelu itp.