Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

pełnia 


księżyc jak słońce budzi 

swoim lśnieniem

cienie spacerują ulicami 

straszą koty 


zagląda do okien 

przytuleni jeszcze śpimy 


ciekawi go biały puch 

na gałęziach drzew 


wolniutko w ciszy 

zachodzi do ogrodu 

rozświetla na konarach 

gwiaździste płatki 


lśnią 

mienią się w jego blasku 


intrygujący czar zimy 


ciemność tonie 

w jasności i bieli 


12.2023 andrew

Ilość odsłon: 240

Komentarze

grudzień 02, 2023 18:32

pełnia - cienie straszą koty -

tyle moim zdaniem tu dobrego.

grudzień 02, 2023 17:31

Dziękuję,
Tajemnica, staram się pamiętać i pamiętam, ale nie nadążam za nią.
Pozdrawiam
Miłego wieczoru

grudzień 02, 2023 16:17

Ech, literówki - w konarach, przepraszam, może to admin poprawi, dziękuję.

grudzień 02, 2023 16:14

gwiaździste płatki w kojarzący - malownicze :)
Słowa „ cudowny” nie używałabym, bo jest ono w wierszach grubym lukrem.
Księżyc jak słońce ? Ma swoje oddziaływanie, ale czy akurat życiodajne …?

Brakuje mi ciut tajemnicy. Ten tekst jest jasny, dosłowny i płynny,( ale sama mam do księżyca, nieco inny stosunek …), pozdrówki miłe :)

grudzień 02, 2023 12:26

Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia