Dziękuję Andrew za komentarz.

Życie, nasze. To takie zdarzenia. Ciekawe, że nieraz długie, znaczące szybko zapominamy,
a inne.
Podobnie osoby poznane krótko, są z nami na zawsze.
Sprawiłeś radość znajomych, lubimy jak ktoś nas miło wspomina.
Pozdrawiam

Tetu, kto nie lubi dłuższych historii jak ja ;) Akurat to ten moment kiedy poczułem, że więcej nie chcę napisać, dość u mnie rzadki. No blat jak blat, stół np. żeby piwo mogło o niego swojsko stuknąć. Dzięki serdeczne.

Podoba mi się tytuł, fajny. Jeśli chodzi o treść, dla mnie trochę za mało, choć nie powiem, autentycznie. Można uruchomić wyobraźnię i snuć dalszą część opowieści... jaka miłość, do kogo miłość, jak wielka miłość itd ale ja osobiście wolę dłuższe historie, ale to absolutnie nie zarzut.
Czuję po prostu niedosyt. Zastanawia mnie ten blat w drugim wersie, bo wg mnie zbędny, chyba, że to ważne na czym postawił, a ja czegoś nie chwytam.

Dziękuję Malino B. Przypomniałem sobie, że on miał na imię Gabriel, był cały w tatuażach i bliznach. Pozdrawiam.

Proste i piękne. Wszystko do siebie pasuje. Krótki tekst, przesłanie i kibol.

Dzięki Adaszewski, miło, że się podoba.

Takie wiersze lubię. Jest mało autora, a dużo liryzmu.

Konfacela, może nie powinno być wiadomo...? W zasadzie skoro to był kibol i zbir... to może - pokój...
Dagny, nie wiem co to wielka poezja, ale dziękuję za dobre słowo.

Pozdrawiam.

Przydałaby się jeszcze jedna zwroteczka.
Bo czy powiedział "miłość" tak, jak mówi się też "pokój"?
Czy powiedział "miłość" tak, jak się mówi: "oto jestem zakochany"?

Nie wiadomo!

Wierszyk nawet, nawet...