Byle nie zmienić portalu w portal milczących świętych.

…taaaa, bo jak patosy to tylko „ namiętne” zupełnie tak, jakby nie było patosu patriotycznego, religijnego, narodowego - wielkich hołdów oddawanych poległym, czy ludziom kultury.
Mylisz oczywiście patos czysto komediowy z prawdziwym, wzniosłym poruszeniem serc,
bo wg. powyższej logiki, to Reytan udawał, Ryszard Siwiec ( były żołnierz AK) udawał gdy spłonął i rzesze wzruszonych kibiców też udają, ( a już najgorzej to „ udają” Amerykanie, gdy chlipią przy „ God, bless America”):

I o konieczności takowych poruszeń mówiłam, jako niezbędnych w sztuce, bo emocje - są jej językiem.
I warto się na koniec zapytać, czy gnuśna analiza nie zabija w nas człowieka prawdziwego „ tętniącego”, pulsującego w powyższych, RÓŻNYCH ( podkreślam ) - obszarach….

wychodzę z dyskusji.

Grain, najlepiej jest wówczas, gdy tekst w ogóle niczego nie przypomina.

Paweł D., zwątpienia?, raczej pewności, że czasem nie warto.

Dagny, patos to udawanie uczuć, a nie uczucie. Tak wielu żyje z patosem, choć gardłuje, że wiedzie życie namiętne.

Adrew24, trafna uwaga.

Miło, inspirująca uwaga. O ile nie chodziło Ci o to, że Ty tam swoje wiesz!

Bywa tak, że milczenie jest bardziej wymowne od niejednej wycyzelowanej przemowy.
Żeby widzieć nie muszę nawet otwierać oczu, bo na szczęście jestem wolnym człowiekiem i nie potrzebuję pani, ani pana.

Żeby cokolwiek zobaczyć trzeba się rozejrzeć, może porozmawiać z sobą. Zdajemy się na świat zza szybki, a on niestety jest wirtualny.
Ciekawa refleksja.
Na początek można zobaczyć jak wielu ludziom, zawdzięczamy wiele. Oczywiście do tego także trudno jest się przyznać, tak jak do Pana.Łatwiej zwalić to na przypadek.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

Pisanie, to też gadanie, tylko cwane, bo liczące na większy odbiór - uzasadnione, o ile z przekazem, (natchnione jako sztuka) - ale powyżej niczego takiego nie dostrzegłam…( ot, szczerość )
Bo czymże jest hasło „ zawstydzeni patosem” ??

Ano sygnałem poprawnościowego przekontrolowania, z wrażliwością na poziomie czujnika elektrycznego.
Dopóki gadamy i choć trochę się emocjonujemy, to znak, że jesteśmy ludźmi i żyjemy.

Już nie będę się powtarzać, że wykonawstwo muzyki bez emocji nie istnieje, ale gdy czytam teksty na wskroś zblazowane ( a takie Ci się popełnia, szkoda), to widzę, że tworzysz PL - i pozbawionych cech charakterystycznych, wyzerowanych jedynie do rejestrowania faktów, ze wszystkim końcowo znudzonych, no, względnie moralizujących ( co też nie przekonuje) i wlecze się za tym jakiś oddech, hmmm, jakby przedwczesnej śmierci ( oby tylko w poezji).
a mówiąc banalnie, nawet psy nie żałują nam emocji - jeśli ich nie okazują, to ze starości ).

jak nasz Pan jest dobry - taaa... Ciekawy tekst, sporo w nim zwątpienia. Pozdr.

Tekst nie przypomina niestety kolejki na budowie w Lingen, przed imbisem z frytkami. Pommes
Fritten. Polak przede mną powiedział: daj mi pomysł.