Bardzo mi się podoba ujęcie tematu. Bardzo.
Pozdrawiam.

...nie mówiłam "wyrzucić " tylko zmienić, pozdr. agna.

Nie ma sprawy! :))

Justyno - wiem :P Dziękuję i odpozdrawiam:)

ryszelie - dziękuję za piękny komentarz. Miło Cię gościć w moich skromnych progach:)

Leno, xlax, imre - dziękuję:)

Bardzo pięknie opisana rozpacz. To zakończenie wydaje mi się za mało skondensowane, ale wiesz już przecież jak ja mam :)) Pozdrawiam ciepło :)

Bardzo ciekawy obraz wewnętrznej walki uczuć. Podoba mi się klimat. Przypomina mi ścieżki w kamieniołomie. Z jednej ścianą w górę a z drugiej strony przepaść. Skały warstwowe, kruszejące.. jest niebezpiecznie...

Pozdrawiam

Ryszelie już powiedział wszystko w tym temacie ;-)

Piękne. Chyba wszyscy tym razem są zgodni. Liryka jednak wychodzi Ci bardzo dobrze.

Podoba mi się. Ujmuje mnie swoją delikatnością, nastrojowością. Wydaje mi się dobrze skomponowany, obraz wynika z obrazu, tworzy się taka intymna więź między Czytającym a Autorem... i to wydaje mi się dobre...
Może możnaby tylko nieco, tak mi się wydaje, skorygować wersy, żeby było:
"a każda iskra jak mój judaszowy srebrnik"
a jesli już chcesz podkreślić to "mój" to:
"a każda iskra jak judaszowy srebrnik
mój
bo jak..."
nie wydaje mi się, że to słowo "judaszowy" wymaga postawienia go w osobnym wersie. Brzmi równie dobrze, moim zdaniem, w wersie z innymi słowami.
To dla mnie wiersz o miłości - miłości ponad wszystko i wbrew wszystkim. Że za ta miłością, to nawet wbrew bogom i do piekła. I jest to namalowane barwami i klimatem, ten wiersz nie krzyczy, nie używa wołaczy - a cichutko przekonuje do siebie. Cichutko ale mocno zarazem.
Mnie przekonał.
Z szacunkiem - ryszelie