m a r s

refleksje z dodatkiem kawy

widać – łaskawym był czas
gdy z dzieci-kwiatów przedzierzgali się w rodziców-chwasty

błysk jej koronki i jego sygnetu skrzyżowały się nad menu
niech będzie jak dawniej – vegetariana
przeglądali tak na wylot raz ser raz swoje życie
nie wychylając się poza widnokrąg ciasta

napis ssang yong na kluczykach zdradzał miłośników
dalekowschodniej estetyki hare kriszna
przeciwsłoneczne litery gabbana potwierdzały
autentyzm podróbki. "let the sunshine in"

zmierzyła mnie przyciemnionym szkłem znad widelca
uśmiech zastygł w obawie o trwałość kilkudniowej warstwy

a on – biedny blady milczący
satelita wokół słońca
ale ładny taki wymuskany był

jego wzrok lotem koszącym próbował pozbawić mnie kiecki
to spojrzenie miało jednak klasę i napinało guziki
tak sobie pomyślałam (a lubię czasem pomyśleć)

cóż warte by było życie bez kawy i lat siedemdziesiątych

Ilość odsłon: 173

Konfacela Borba

2-1 2-1 2-1 2-1 2-1 2-1 2-1

marzec 05, 2024 11:21

Wiersz spodobał mi się. Zabawny i soczysty. Wspaniała fraza:

zmierzyła mnie przyciemnionym szkłem znad widelca

Haha, spojrzenie ukryte, ale widelec zdradza spojrzenia charakter! Super są te ostre ząbki.

Ale i autor je pokazał. We frazie:

tak sobie pomyślałam (a lubię czasem pomyśleć).

Czy jest to krytyka współczesnego pokolenia?
X l a x, spoglądasz tu na dziewczynę - ewidentnie -"znad widelca". Czasem sobie pomyśli, powiadasz? Zatem ogólnie - bezrefleksyjna?
Ale czasem, "z dodatkiem kawy", coś tam w jej głowie ożywa.