Nie tym razem, Pawle. Pozdrawiam:)

to nie jest arcydzieło poezji, to jest arcydzieło nieporadności :) i z tej perspektywy, wiersz ujmuje nieziemsko. :)

pozdrawiam!

Mimo tej "niemożności" na plan pierwszy wyszła intymność właśnie... Hmmm... Trzeba tylko wygładzić ten nie-dotyk, tak moim skromnym zdaniem :)

Tomaszu - tak, nadałem mu formę litanii. Miło mi, że się podoba.

Zzdzichu - dziękuję!

Mithril - zatem zapraszam wkrótce na kolejne marnowanie ;-)

Krzysztof - zdobył ostatnio wyróżnienie w OKP, więc może nie tak całkiem kompletny? ;-)

Ag01 - tak, miłość, bo miłość potrzebuje dotyku. Ja też lubię ten wers :-)

Xlax - a czy Ty wiesz jakie długie są wszystkie litanie??? ;-) To i tak już jest miniaturka ;-)

Justyna - dziękuję. Kolejne wersy mają pogłębiać poczucie niemożności. Ale może przedobrzyłem ;-)

... Chciałem do-tknąć Cię... Ma to swój urok, choć jeszcze do lekkiego retuszu, bo np. fragment ze "zbyt zimnym" zostaje w pewien sposób powielony przez fragment ze "zbyt gorącą"... Ale jest tutaj Pawle potencjał do potężnego przekazu :) Pozdrawiam serdecznie :)

Taka 'miłosna litania'... Pomysł jest, ale bez rewelacji. Prawdę powiedziawszy, to wyszłaby fajna miniatura(z puentą) z 6ciu pierwszych wersów. Pozdrawiam

Miłość, bo to o niej mówi peel, hm? :)
a mnie się podoba :) taki inny niż inne :)
"nie było już w tobie niedotkniętych miejsc" tu mnie zatrzymało :)

czytam to trochę tak, jak litanię. Albo jej "odwrotność". Pomimo cennych i jakże trafnych uwag Panów poniżej, nadal twierdzę, że warto przeczytać.

Kosz, kompletny bezsens

...zmarnowany czas